Rasa glen of imaal terrier wywodzi się z rejonów wschodniego wybrzeża Irlandii, z okolic hrabstwa Wicklow. Jak podaje Hans Räber istnieje hipoteza, że przybyły na tamte tereny z Anglii w okolicach XVI i XVII wieku. Według niektórych autorów glen może być potomkiem szkockich terierów i buldoga.
Bardzo skąpa, zachowana literatura kynologiczna dotycząca tego typu terierów, podaje m. in. relacje autorstwa Vero Shawa z wystawy psów, jaka odbyła się w Duvblinie w roku 1876. Przytacza on, że prezentowano na niej psy niejednorodne pod względem budowy i umaszczenia, zaliczane do terierów irlandzkich, ale wyglądające jak teriery w typie glen of imaal, czyli "przeważały psy długie, niskonożne, i pożyteczne".
W "The Twentieth Century Dog" z 1904 roku, Compton opisuje psa o "krótkich kończynach, długim grzbiecie i umaszczeniu czarnoniebieskim", którego występowanie obejmowało rejony górskie Wicklow. Pies ten ze względu na niskie wymagania w utrzymaniu, był także hodowany przez ubogie warstwy społeczne.
Rasa irish glen of imaal terrier została uznana przez angielski Kennel Club oraz FCI w roku 1975.
Wygląd[]
Irish glen of imaal terrier to średniej wielkości pies, o krótkich kończynach rozstawionych na zewnątrz. Wadami budowy dla tych terierów są wadliwy zgryz, zbyt krótki grzbiet oraz brak przedpiersia. Natomiast wadami dyskwalifikującymi w ocenie sędziowskiej są nadmierna agresja lub zbytnia nieśmiałość psa, za wąska głowa.
Umarszczenie oraz szata[]
Sierść jest średniej długości, szorstka, z miękkim podszerstkiem. Dopuszczane są następujące typy umaszczenia:
pręgowane,
płowe,
błękitnoszare,
przeniczne,
białe
W trakcie dorastania ciemne umaszczenie rozjaśnia się. Niedopuszczalna jest sierść w kolorze czarnym lub brązowym lub z płowymi znaczeniami.
Charakter i zachowanie[]
Glen of imaal terrier jest ceniony za upór i zaciętość na polowaniach, gdzie podczas pracy jest cichy i zwinny. Aktywny, pojętny i skory do zabawy. Ma predyspozycje do pracy w wodzie. Silny charakter wymaga konsekwentnego podejścia ze strony właściciela.
Użytkowość[]
Glen of imaal terrier były hodowane w celach myśliwskich, do polowań na wydry, lisy oraz borsuki. Hans Räber podaje, że w czasach popularności walk psów, Gleny także były przeznaczone do celów bojowych i otrzymywały zaświadczenie o "absolutnej waleczności" podczas tzw. "prób odwagi". Wykorzystywany jest także jako pies stróżujący.
Ciekawostki[]
W 1875 roku, podczas wystawy psów w Lisburn pierwsze miejsce zdobył pies, którego opis przypomina współczesnego irish glen of imaal terriera, ale zaliczany był do rasy terierów irlandzkich.
Irish glen of imaal terrier jest najmłodszą, uznaną rasą z grupy terierów pochodzących z Irlandii.
