Psiaki Wiki
Advertisement

Pekińczyk
P 5
Rasa psa/Nazwa Pekińczyk
Pochodzenie/Nazwa Chiny
Kolor różne umaszczenia
Sierść długa, gęsta
Grupa psy małe, ozdobne
Popularne też w: Polsce, Japonii
Inne nazwy pekinese dog, chinese dog
Pekińczyk - inaczej chiński piesek pałacowy.


Rys historyczny[]

Pekińczyk jest rasą wyhodowaną w Mandżurii. Do połowy XIX wieku rasa ta znana była wyłącznie w Chinach, gdzie pekińczyki hodowane były jako psy świątynne. Według chińskich wierzeń drobna budowa pekińczyka pozwalała mu łatwo gonić i chwytać pojawiające się w świątyniach demony, a ich waleczne serce - bez trudu stawiać czoła nawet najpotężniejszym złym duchom. Inna legenda wspomina, że pekińczyki miały być owocem miłości lwa do małpki, który to związek został pobłogosławiony przez samego Buddę. Po lwach pekińczyki miały odziedziczyć swoją szlachetność, a po małpce - nietypowy krok. Psy powstałe z tego związku towarzyszyły Buddzie i w razie niebezpieczeństwa zamieniały się w lwy.

Pekińczyk był uważany za ucieleśnienie legendarnego pieska "Fu", który odpędzał złe duchy, czczony był przez Chińczyków jako półbóstwo, jego kradzież karana była śmiercią, a kiedy umierał cesarz w ofierze składano również jego pekińczyki, tak by również w życiu pozagrobowym mogły chronić zmarłego władcę. Przez wiele wieków rasa była trzymana i hodowana wyłącznie w cesarskim pałacu, a mniejsze osobniki noszone były jako maskotki w dworskich rękawach. Ostatnią miłośniczką i hodowczynią pekińczyków była cesarzowa Cixi (zmarła w 1911 roku).

Pekińczyki pochodzą od azjatyckich wilków, a ich rasa - na podstawie analiz DNA - uznawana jest za jedną z najstarszych na świecie. Pekińczyki posiadają wspólne korzenie z Shih Tzu, długowłosym Chihuahua, Mopsem i Papillonem.


Wygląd[]

Posiadają krótki, choć dobrze zbudowany, zwłaszcza w przedniej części, tułów. Głowa duża, szeroka, spłaszczona między uszami. Pysk szeroki i pomarszczony, profil zdecydowanie spłaszczony, kufa czarna. Oczy szeroko rozstawione, okrągłe, ciemne. Uszy w kształcie serca, opadające, z obfitymi frędzlami. Kończyny krótkie, tylne o lekkim kośćcu, przednie - o wygiętych kościach przedramienia. Łapy duże, płaskie, o wywiniętych przednich palcach. Ogon zawinięty nad grzbietem, wysoko osadzony, zawinięty w jedną stronę. Szczególnie cenione są: czarna maska oraz okulary wokół oczu.

Wadami w budowie u pekińczyków są:

  • wystający język,
  • oczy z niebieską tęczówką,
  • cielisty nos,
  • zgryz krzyżowy,
  • tyłozgryz,
  • otwarty przodozgryz,
  • za wysoko bądź za nisko osadzone uszy,
  • odstające łokcie,
  • zbyt proste przednie kończyny,
  • stromy, iksowaty bądź beczkowaty tył,
  • opadający bądź za bardzo zakręcony ogon.




Galeria[]

Aby zobaczyć całą galerię kliknij tutaj!
Advertisement