Artykuł |
Owczarek francuski briard – jedna z ras psów należących do psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Podlega próbom pracy. Briard jest dużym psem o normalnej, wolnej od "udziwień" budowie, i suchej, dobrze rozwiniętej muskulaturze. Ma lekko prostokątną sylwetkę-długość tuowia jest nieco większa od wysokości w kłębie.
Rys historyczny[]
Pochodzenie[]
Według wszystkich dostępnych źródeł, briard to stara rasa psów pracujących, znanej już w czasach Karola Wielkiego (742-814 r.) Psy, przypominające dzisiejszego owczarka, można było zobaczyć już na średniowiecznych tkaninach, a pierwsze pisemne wzmianki o nich datuje się na wiek XII oraz XIV. W tym czasie zadaniem tych psów było pilnowanie zwierząt gospodarskich przed złodziejami i drapieżnikami. Później, gdy dzikich zwierząt ubyło (zwłaszcza po Rewolucji Francuskiej (1789 rok) ), kiedy podzielono wielkie majątki, psy te stały się pasteżami zaganiającymi owce, oraz, by nie weszły w szkodę. Podczas Pierwszej Wojny Światowej, już jako rasa uznana przez FCI, psy te zyskały miano jako sanitarne i łącznikowe; - wyszukiwały rannych, ciągnęły wózki z postrzelonymi żołnierzami, roznosiły meldunki oraz patrolowałyteren w poszukiwaniu min. Na bitewnych polach odznaczały się tak bardzo, że stały się symbolem i maskotką francuskiej armii, jednak zgimęło ich tak dużo, że rasę zaczęto uznawać za rzadką. Jednak dzięki wojennej sławe, briardy były dość znane, więc populację odbudowano, głównie do celów użytkowych. Dopiero po drugiej wojnie światowej zystały karierę wystawową, a hodowcy zaczęli zwracać więcej uwagi na cechy drugorzędne - takie jak kolor i długość sierści. Do dziś wymaga się zaliczenia prób pracy, by uczestniczyć w konkursie Międzynarodowego Championa Piękności. Co to oznacza dla sędziego? To, że nie może oceniać tzw. "Czystego piękna"; owszem, dzisiejszy wystawowy briard jest bardzo efektowny - ma piękną, długą sierść oraz piękną budowę, ale powinien być także zdolny do pracy. Jeśli taki pies znajdzie się na ringu, trzeda wybaczyć mu skromniejszą sierść, i przyznać większą lokatę, niż wypielęgnowanej piękności o stromym kątowaniu i krótkim kroku.
Wygląd[]
Głowa - długa, (Niemal 2/5 wysokości w kłębie; szerokość i długość mózgoczaszki niemal równe. Długość kufy taka jak mózgoczaszki.), porośnięta długim włosem, tworzącym obfite brwi, wąsy i brodę. Stop wyraźnie zaznaczony. Kufa kanciasta, nigdy spiczasta. Powinna być kanciasta, z wyraźnie zaznaczonym stopem, i mocną, głęboką, tępo zakończoną kufą.
Uszy - wysoko osadzone, niegdyś cięte, dzisiaj wiszące, nie powinny płasko przylegać do głowy.
Oczy - Owalne, dość duże i ciemne, tylko u psów maści błękitnej jaśniejsze.
Kończyny przednie - Dobrze kątowane, proste; łapy okrągłe.
Kończyny tylne - Dobrze umięśnione i kątowane, równolegle ustawione. Na tylnych łapach powinny występować tzw. "wilcze pazury" - dodatkowe, w pełni rozwinięte, palce z pazurami.
Ogon - Długi, wiszący, w kształcie litery "J". Noszony nisko (do wysokości grzbietu)
Tułów - Grzbiet krótki, lędźwie krótkie, zad lekko odpadający. Klatka piersiowa długa, szeroka i głęboka, sięga łokcia.
Sierść - Długa na całym ciele (co najmniej 7 cm), sucha, z niezbyt obfitym podszerstkiem.
Maść - Briardy występują w czterech umarszczeniach: Płowym (z nalotem i maską lub bez), czarnym, szarym i błękitnym. To ostatnie jest najrzadsze - odpowiada za nie gen "d" który powoduje również rozjaśnienie oczu i nosa (do szarości). Psy szare, za które odpowiada dominujący gen G, rodzą się czarne i szarzeją z wiekiem. Zachowują Ciemne oczy i nos. We Francji, oraz wielu innych krajach odrębnie ocenia się psy płowe i błękitne oraz czarne i szare. Czarne briardy są często w innym typie - lżejsze i bardziej eleganckie. W przypadku maści płowej ważne jest, aby nie była zbyt jasna (ocenia się ją po 20 miesiącach życia, w tedy dużo psów o tej maści przechodzi proces "rozjaśniania") ani dwubarwna - pies nie może mieć wyraźnie ciemniejszego płaszcza przy jasnym podpalaniu.
Wzrost - Psa - 62-68 cm, suki 56-64 cm. Są to dość duże psy.
Waga - 30-40 kg
Wilcze pazury - We wzorcu tego psa cecha ta jest niezwykla ważna. Dlaczego? Tego nie wie nikt. Niektórzy pozostają przy fakcie, iż powodują one lepsze podparcie łapy, ale trudno powiedzieć, co to ma znaczyć. Pozostaje nam tylko przyjąć do wiadomości to, że stoi za tym jakaś tradycja, choć w rzeczywistości w niczym psu nie pomagają, ale wręcz przeszkadzają, ponieważ bardziej ulegają urazom. Ideałem jest, aby pies miał na obu tylnych ładach dwa w pełni rozwinięte, nisko osadzone palce, a w nim po dwie kości i pazur. Pojedyńczy palec, lub brak więcej niż jednej kości to wady dyskwalifilujące. Podczas oceny konieczne jest dokładne sprawdzenie pazurów; co ciekawe, że u psów wystawowych takie braki zdarzają się bardzo rzadko.
Zachowanie i charakter[]
Briardy są inteligentnymi, pełnymi energii psami o rozwiniętym instynkcie obronnym. Tolerancyjne wobec dzieci oraz innych zwierząt.
Użytkowość[]
Briardy są psami pasterskimi. Chętnie stróżują i opiekują się stadem, nawet psy hodowane w domu, czy w bloku, podejmują chętnie pracę psów pasterskich. W czasie wojen Briardy wykorzystywano do wyszukiwania rannych spośród poległych na polu bitwy. O kimś poległym w czasie wojny mówiono: "briard się przy nim nie zatrzymał". Wykorzystywane są także do ratowania tonących. W ostatnich latach owczarki francuskie pełnią funkcje głównie psów do towarzystwa. Zaliczany do psów obronnych.
Ruch[]
Briard ma poruszać się jak klasyczny pies owczarski - krokiem długim, wyciągniętym i niskim, możliwemu dzięki długiej łopatce, i zbalansowanemu, głębokiemu (ok. 100-110 stopni) kątowaniu w stawach barkowych i kolanowych. Wysokie podnoszenie łap, i krótki, taneczny krok to poważne wady.
Zdrowie i pielęgnacja[]
Owczarek francuski Briard wymaga częstego i regularnego czesania sierści, pomimo długiej szaty w zasadzie nie linieje. Cieszy się dobrym zdrowiem. Dopuszczone do hodowli psy muszą mieć wykonane badanie RTG w kierunku dysplazji stawów biodrowych.
Popularność[]
Briardy sprowadzono do Polski w latach siedemdziesiątych XX wieku, ich popularność rośnie, najwięcej przedstawicieli tej rasy można spotkać w centralnej oraz pd.- zach. części kraju.
Zobacz też[]
Psy | |
---|---|
Gończe | Beagle • Gończy berneński • Gończy Hamiltona • Gończy siedmiogrodzki• Gończy polski • Posokowiec • Posokowiec bawarski• Posokowiec hanowerski |
Pasterskie | Border collie • Owczarek francuski briard • Beauceron • Czechosłowacki wilczak• Kuvasz • Puli • Owczarek niemiecki• Welsh Corgi Cardigan • Welsh Corgi Pembroke • Duży szwajcarski pies pasterski• Komondor |
Pupilki | Cocker Spaniel Angielski • Cocker Spaniel Amerykański • Biszon Kędzierzawy • Chihuahua• Maltańczyk • Pekińczyk • Hawańczyk |
Różnej wielkości | Elo • Kundelki |
Płochacze | Clumber Spaniel • Cocker Spaniel Angielski • Cocker Spaniel Amerykański • Kooikerhondje• Płochacz niemiecki • Field Spaniel • Springer spaniel angielski• Springer spaniel walijski • Sussex Spaniel |
Terriery | Yorkshire Terrier • Jack Russel Terrier • Parson Russell terrier |
Retrievery | Labrador Retriever • Golden Retriever • Chesapeake Bay retriever • Nova Scotia Duck Tolling Retriever |