Kishu

Artykuł

Galeria

Kishu
Rasa	Kishu
Inne nazwy	Kishu Inu, Kishu Ken, Yushoku Kishu, Kyushu
Kraj patronacki	Japonia
FCI	Grupa V, sekcja 5, nr wzorca 318
Wysokość	48–55 cm (psy) 42–49 cm (suczki)
Masa	2-25 kg
Sierść/Kolor	Sierść średniej długości, gładka i miękka. W przypadku szpiców japońskich to tylko u kishu inu i u akity inu jest dopuszczalne umaszczenie całkowicie białe. Od lat czterdziestych maść pręgowana, beżowa lub ruda nie są dopuszczone. Obecnie jedynym prawidłowym umaszczeniem jest kolor biały. Dozwolony jest czerwony nalot na grzbiecie i końcówkach uszu.

Kishu - rasa psów zaliczona do sekcji szpiców azjatyckich i ras pokrewnych oraz należąca należąca do grupy szpiców i psów pierwotnych. Nie podlega próbom pracy.

Rys historyczny

Kishu Inu to pies myśliwski na dziki i sarny. Rasa ta pochodzi od średniej wielkości psów, żyjących w dawnych czasach w Japonii. Rasa powstała w górskich rejonach w Kishu (prefektura Wakayama i Mie, czyli środkowa część południowego zachodu Japonii). Pierwotnie, szata tych psów często miała znaczenia w wyróżniających się kolorach, takich, jak rudy, sezamowy lub pręgowany. Jednakże od 1934 r. w rasie tej dopuszczano tylko jednolite kolory; szata o wyróżniających się znaczeniach zniknęła do 1945 r. i nie pojawiła się nigdy więcej. Obecnie zdarzają się psy tej rasy o białej szacie.

Psy te używane są wciąż do polowania, obecnie głównie na dziki, ale niegdyś również na jelenie. Rasa przyjęła nazwę regionu, w którym została wyhodowana. W 1934 r. została uznana za „pomnik” przyrody”.

Wygląd

Budowa

Kishu Inu z wyglądu przypomina inne szpice japońskie, a w szczególności Akitę Inu, Shibę Inu czy Ainu Inu. To średniej wielkości pies, harmonijny, mocnej budowy i silnym kośćcu, o dobrze rozwiniętych mięśniach. Dorosłe osobniki powinny osiągać od 17do 22 cali (43-55 cm) wysokości w kłębie. Standardowa waga dla rasy to 30-60 funtów. Suki są zwyczajowo mniejsze i lżejsze.

• Uszy: Małe, trójkątne, nieco pochylone do przodu, pewnie stojące.
• Ogon: zwinięty lub sierpowato zagięty.
• Zgryz: cęgowy.

Szata i umaszczenie

Przeważającym typem umaszczenia jest śnieżna biel. W Japonii można jednak spotkać osobniki pręgowane lub czerwone . Pies wystawowy musi mieć jednak biały włos. Sierść krótka, prosta i gruba z grubym i gęstym podszerstkiem.

Pielęgnacja

Pies Kishu powinien być szczotkowany raz w tygodniu, aby jego sierść była wolna od maty i czysta. Kąpiele – wedle uznania. Jeżeli pies jest brudny, a my nie możemy doczyścić zabrudzeń przy pomocy szmatki, zorganizujmy kąpiel. Uszy należy regularnie czyścić i sprawdzać ich stan. Zwierzęta są niestety podatne na zakażenia bakteryjne. Kishu Zrzucają włos raz lub dwa razy w ciągu roku.

Zachowanie i charakter

Kishu Inu jest psem wiernym i kochającym swoją rodzinę. Przyjacielski, cichy i spokojny, ale jednocześnie twardy i bardzo zwinny. Kisju Inu jest inteligentny, czysty i łatwo się dostosowuje się do życia w domu czy mieszkaniu. Może być nieufny wobec obcych ludźmi, więc należy go dobrze socjalizować w wieku szczenięcym. Kishu Inu dobrze żyje z innymi psami w rodzinie, o ile jest zachowana odpowiednia hierarchia stada. To doskonały myśliwy świetnie pracujący w grupie.
Ta rasa psów ma wciąż bardzo silny instynkt łowiecki i o ile w domu mają mieszkać inne koty, musi poznawać je od wieku szczenięcego. Kishu Inu generalnie nie powinien być zostawiany z innymi małymi nie-psimi ulubieńcami takimi jak chomiki czy świnki morskie. Pies ten jest również znany z tego, by wejść na drzewo, aby złapać swą zdobycz.

Popularność

Rasa Kishu (zdjęcia w naszej galerii) uznawana jest za narodowe dobro Japonii, co sprawia, że eksport zwierząt na tereny europejskie i amerykańskie jest mocno ograniczony. Hodowle znajdują się w USA, Holandii w Polsce i Czechach. Polska hodowla posiada cztery Kishu i jest to najwieksza hodowla tej rasy poza Japonią.