Psiaki Wiki
Advertisement
Artykuł
120px-Gold00.jpg Cocker Spaniel Angielski został nazwany Rasą miesiąca. Radzimy go przeczytać!
Cocker Spaniel Angielski
Duma
Rasa Cocker spaniel angielski
Inne nazwy English Cocker Spaniel, Cocker Spaniel
Kraj patronacki Wielka Brytania
FCI Grupa VIII, Sekcja 2,

nr wzorca 5

Wysokość 39 - 41 cm (pies)

38 - 39 cm (suczka)

Masa 12,5-14,5 kg
Sierść/Kolor Szata jest jedwabista, gładka, przylegająca. Krótka na głowie, niezbyt długa na grzbiecie i obfita na łapach. Nie może być sztywna ani skręcona. Maść jest jednokolorowa (złota, czarna, czekoladowa, sobolowa, czarna-podpalana, czekoladowo-podpalana) lub kolorowa (biało-czarna, biało-złota, biało-pomarańczowa, biało-czekoladowa, blue roan, orange roan, lemon roan, liver roan, tricolour). U psów jednokolorowych kolor biały dopuszczalny jest tylko na klatce piersiowej (przedpiersi).
AKC Sporting
ANKC Grupa 3 (Gundogs)
CKC Grupa 1 - Sporting Dogs
UKC Grupa 4 - Gun dog

Cocker spaniel angielski – jedna z ras psów, należąca do grupy psów aportujących, płochaczy i psów wodnych. Zaklasyfikowana do sekcji płochaczy. Typ wyżłowaty. Według klasyfikacji FCI podlega próbom pracy.

Rys historyczny[]

Cocker spaniel angielski został wyhodowany jako pies myśliwski do wypłaszania ptactwa łownego.

Początkowo słowo "spaniel" było terminem ogólnym i oznaczało psa myśliwskiego określonego typu. W końcu zaczęto rozróżniać spaniele służące do pracy w wodzie (dowodne) i inne, które pomagały myśliwym na lądzie (lądowe). Spaniele lądowe zostały później podzielone na wystawiające zwierzynę (setery) i springery, które wypłaszały ptaki z zarośli, umożliwiając myśliwym ich ustrzelenie. Te dawne springer spaniele są przodkami wszystkich obecnie uznawanych ras spanieli użytkowanych. Zdarzało się, że z jednego miotu szczeniąt pochodziły psy większe - springery, używane do wypłaszania dużych ptaków, i mniejsze których zadaniem było zmuszanie do lotu drobniejsze ptactwo, takie jak słonki. Własnie od słonki (ang. woodcock) pochodzi pierwszy człon nazwy rasy.

Rasa cocker spaniel angielski znana jest od XIX wieku, chociaż jej początki sięgają kilkuset lat wcześniej, u ówczesnych psów w typie spaniela. Ogólnie przyjmuje się, że nazwa "spaniel" pochodzi od starofrancuskiego słowa "espaigneul", oznaczającego psa hiszpańskiego co wskazuje na pochodzenie spanieli od psów, hodowanych w Hiszpanii - specjalnie do polowania i aportowania.

Spaniele przybyły do Anglii wraz ze swoimi hiszpańskimi właścicielami, a niektórzy angielscy arystokraci kupili lub otrzymali je jako podarki. Wykorzystywali te psy w swoich posiadłościach do celów myśliwskich. Wzrost popularności spanieli odzwierciedlają liczne wzmianki w literaturze angielskiej, w tym w dziełach Geoffreya Chaucera z XIV wieku i w sztukach William Shakespeare`a w XVI wieku.

W roku 1893 Kennel Club w Wielkiej Brytanii uznał cocker spaniele za odrębną rasę (określenie "angielski" dodano do nazwy rasy później). W 1902 wydano oddzielny jego wzorzec. Od tego czasu obowiązkowo prowadzone są osobne linie hodowlane dla springer spanieli i cocker spanieli. Ta rasa znalazła licznych zwolenników także w Ameryce, ale już na początku XX wieku zaczęto hodować cocker spaniele w typie amerykańskim. Te psy były trochę mniejsze od angielskich cockerów, a amerykańscy hodowcy zwracali większą uwagę na walory wystawowe niż użytkowe tych psów. W tym czasie w Ameryce oba typy cocker spanieli konkurowały ze sobą.

Dopiero w 1946 roku American Kennel Club (AKC) uznał oba typy cockerów za odrębne rasy i przyjął dla nich nazwy cocker spaniel angielski i cocker spaniel amerykański. Pod koniec lat 50 XX wieku cocker spaniel angielski cieszył się już dużą popularnością na całym świecie.

Wygląd[]

Budowa[]

Niewielki pies o wyważonej i zwartej sylwetce. Długość mierzona od kłębu do nasady ogona powinna odpowiadać wysokości psa w kłębie.

  • Głowa: wydłużona, sucha, delikatnie rzeźbiona. Czaszka dobrze rozwinięta, w górnej części lekko wysklepiona w formie kopuły. Guz potyliczny średnio rozwinięty, łuki brwiowe dobrze rozwinięte. Kufa kwadratowa, w górnej części prosta i szeroka, lekko zwężająca się w kierunku nosa. Stop jest wyraźny, zgryz nożycowy.
    • Oczy: rozwarte, ale nie wypukłe, błyszczące. Kolor ciemnoorzechowy, brązowy lub prawie czarny dostosowany do umaszczenia, nigdy jasny.
    • Uszy: zwisające i nisko osadzone, na poziomie oczu lub niżej. Ich długość powinna sięgac minimum końca nosa. Pokryte długim, jedwabistym włosem, który może być skręcony.
  • Tułów: mocny i zwarty, linia grzbietu krótka, opadająca lekko ku tyłowi. Kłąb wyraźny.
    • Klatka piersiowa jest głęboka, dobrze rozwinięta, sięga do połowy łokcia. Łopatki długie, skośnie ustawione, cienkie. Zad szeroki, zaokrąglony, muskularny.
    • Kończyny przednie: proste, mocne, stosunkowo krótkie, z umiarkowanym piórem z tyłu.
    • Kończyny tylne: proste i mocne. Staw skokowy mocny, wyraźny. Podudzie nisko kątowane.
  • Ogon: osadzony na przedłużeniu linii grzbietu, pozostawiony w stanie naturalnym. Nie podniesiony, raczej na linii grzbietu, jednak im niżej, tym lepiej. Ogon w czasie pracy psa powinien być nieustannie w ruchu. Wszystkie psy urodzone w Polsce po 01.01.2012r. muszą mieć pozostawione naturalne uszy i ogony.DZ.U.2011,nr 230, poz.1373.

Szata i umaszczenie[]

  • Szata jest jedwabista, gładka, przylegająca. Krótka na głowie, niezbyt długa na grzbiecie i obfita na łapach. Nie może być sztywna ani skręcona.
  • Maść jest jednokolorowa (złota, czarna, czekoladowa, sobolowa, czarna-podpalana, czekoladowo-podpalana) lub kolorowa (biało-czarna, biało-złota, biało-pomarańczowa, biało-czekoladowa, blue roan, orange roan, lemon roan, liver roan, tricolour). U psów jednokolorowych kolor biały dopuszczalny jest tylko na klatce piersiowej (przedpiersi).

Zachowanie i charakter[]

Cocker spaniel angielski jest to pies wesoły i żywy, dobry towarzysz dla ludzi lubiących ruch. Jest psem ciekawym i śmiałym, z dużą skłonnością do zabaw. Potrafi być jednak czasem dość upartym. Spontanicznie reaguje merdając nie tylko ogonem, lecz i całą tylną częścią ciała. Alarmuje właściciela o wtargnięciu kogoś obcego na jego teren.

Użytkowość[]

Cocker spaniel angielski jest psem myśliwskim (płochacz), lecz sprawdza się również jako aporter drobnej zwierzyny. Do II wojny światowej był najbardziej cenionym psem do towarzystwa. Obecnie najczęściej hodowany jako pies rodzinny.

Zdrowie i pielęgnacja[]

Wymaga regularnego czesania i szczotkowania. W razie potrzeby można kąpać lub używać suchego szamponu. Włosy na stopach należy sczesywać na palce i przycinać równolegle do podeszew. Należy wyskubać włosy wokół poduszeczek, ale nie spomiędzy palców.

Posiada skłonności do schorzeń oczu i stanów zapalnych uszu z powodu ograniczonej wentylacji kanału słuchowego.

Zobacz też[]

Psy
Gończe BeagleGończy berneńskiGończy HamiltonaGończy siedmiogrodzkiGończy polskiPosokowiecPosokowiec bawarskiPosokowiec hanowerski
Pasterskie Border collieOwczarek francuski briardBeauceronCzechosłowacki wilczakKuvaszPuliOwczarek niemieckiWelsh Corgi CardiganWelsh Corgi PembrokeDuży szwajcarski pies pasterskiKomondor
Pupilki Cocker Spaniel AngielskiCocker Spaniel AmerykańskiBiszon KędzierzawyChihuahuaMaltańczykPekińczykHawańczyk
Różnej wielkości EloKundelki
Płochacze Clumber SpanielCocker Spaniel AngielskiCocker Spaniel AmerykańskiKooikerhondjePłochacz niemieckiField SpanielSpringer spaniel angielskiSpringer spaniel walijskiSussex Spaniel
Terriery Yorkshire TerrierJack Russel TerrierParson Russell terrier
Retrievery Labrador RetrieverGolden RetrieverChesapeake Bay retrieverNova Scotia Duck Tolling Retriever
Advertisement